Vrijheid in het Hoofd

Het Team

Vrijheid in het Hoofd is een project waarin meerdere disciplines samen komen die worden uitgevoerd door meerdere deelnemers. Op deze pagina krijgt u een overzicht van de bijdragers.

Riekje Hoffman

De hoofd aanjager van dit project en de dame die verantwoordelijk is voor de interviews waar dit project op gebouwd is.

Riekje voert de gesprekken zorgvuldig. Soms zijn meerdere ontmoetingen nodig, in kleine groepen en met een ongedwongen sfeer. “De meesten zijn verrast dat er iemand wil luisteren,” zegt ze

Ellen Kolff

De fotografe die de geinterviewde personen in beeld heeft gebracht.

Ellen legt met haar fotografie niet alleen gezichten vast, maar ook de stilte, het verdriet en de kracht achter de ogen. Haar werk ademt intimiteit en authenticiteit.

Tom de Wit

Multi talent Tom de Wit is verantwoordelijk voor de technische productie van de podcasts en grafische vormgeving en realisatie van booklets, posters en website.

Paul van Heel

Paul is vanuit SDGHUB betrokken bij de ontwikkeling van programma’s rondom diversiteit en inclusie in de regio Amersfoort / Utrecht.

Samen met Discriminatie.nl Provincie Utrecht brengt hij maatschappelijke thema’s onder de aandacht van verschillende doelgroepen en werkt aan een maatschappij waarin iedereen zijn plek mag hebben en ook krijgt.

Bijdragers

De bijdragen van Robin, Hilde, Roy en Corine zijn een belangrijke toevoeging aan de zeggingskracht van de expositie ‘Vrijheid in het Hoofd’.

Robin Block

Dichter en muzikant Robin Block deelt zijn verhaal in poëzie en muziek. Hij legt daarbij de verbinding tussen verschillende generaties en vertelt over zijn reis naar Indonesië.

Robin maakt veel werk over de gedeelde geschiedenis van Nederland en Indonesië. Hij is columnist bij Moesson en was onlangs te zien in de documentaires Anak Indië en Stemmen van Naoorlogse Generaties.

Zijn laatste poëziebundel Handleiding voor Ontheemden werd bekroond met de Granate Poëzieprijs, De Herman de Coninckprijs en de J.C. Bloemprijs. Ook kwam de bundel in vertaling uit in Indonesië. Als muzikant won hij de prijs voor Beste Muzikant bij de Grote Prijs van Nederland, en trad hij op bij vele festivals en podia.

Hilde Paalvast

Hilde Paalvast ontwierp het herdenkingsmonument Melati, een glazen Indische Jasmijn in de tuin van Museum Flehite. Dit monument, met de inscriptie MELATI Symbool van hoop en troost. 15 augustus 1945. Bevrijding van Nederlands-Indië, herdenkt de Amersfoortse slachtoffers van de Japanse bezetting.

De Melati, symbool van leven, dood en Indisch erfgoed, vormt ook de basis voor het logo van het project Vrijheid in het Hoofd. Het glazen kunstwerk belichaamt de kwetsbaarheid en gehardheid van hoop, met transparant licht als teken van verleden, heden en toekomst.

Glaskunstenares Hilde Paalsvast uit Amersfoort onderzoek met haar werk de historische en hedendaagse krachten achter gelijkheid en onderdrukking. Haar werken dagen uit tot dialoog over tolerantie, representatie en onzichtbare systemische structuren.

Roy van Waardenburg

Roy van Waardenburg, met wortels in Nederlands-Indië, is een bevlogen muzikant die keyboard en gitaar bespeelt. Bekend om zijn prachtige, gevoelvolle zang, brengt hij Indische tradities tot leven in intieme en herdenkingscontexten. Als vaste muzikale gast bij de Pelita-maaltijden in Het Klokhuis in Amersfoort verzorgt hij sfeervolle optredens voor Indische ouderen en nabestaanden.

Samen met Gilbert Dix muziek speelde hij ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de Japanse bezetting op verschillende herdenkingen en festivals. Van Waardenburgs werk belichaamt hoop en verbondenheid met het Indische erfgoed, en verbindt generaties door emotionele, authentieke klanken.

Corine Kolb

Corine Kolb is een tweede-generatie Indische Nederlander. Zij draagt de sporen van het oorlogsverleden van haar moeder, Trees Kolb, die als kind in Nederlands-Indië de Japanse bezetting en de Bersiap-periode te nauwernood overleefde.

Een traumatische zelfmoordpoging van haar moeder in 1962, toen Corine vier was, markeerde haar jeugd met gevoelens van onveiligheid en schaamte. Het PTSS van haar moeder en de afwezigheid van haar vader vormden Corine’s veerkracht, maar ook haar besef van de doorwerking van Indisch trauma op volgende generaties.

Als betrokken Amersfoortse zet zij zich in voor erkenning van het Indische erfgoed en bewustwording rond de impact van oorlogstrauma’s. Ze deelt haar verhaal om generatie-effecten te belichten en draagt bij aan lokale herdenkingen, zoals die van 15 augustus, om het Indische verleden te eren.