Vrijheid in het Hoofd

In een lichte woonkamer in het midden van het land zit een man gebogen over een tafelkleed, zijn handen bezig met het aanwijzen  van de tekeningen gemaakt door kamp bewoners in het “jappenkamp”. Het is een van de vele stemmen in het project Vrijheid in het Hoofd

Verborgen verhalen zichtbaar maken

Stemmen die lang zwegen

Veel van de geïnterviewden vertellen voor het eerst hun verhaal. Over de kampen. Over verlies en ontheemding. Over opnieuw beginnen in een land dat hen niet vanzelfsprekend welkom heette.

“Sommige verhalen zijn jarenlang verzwegen,” zegt Hoffman. “Niet omdat men niet wilde vertellen, maar omdat er vaak geen ruimte voor was.”

De tentoonstelling toont portretten, handgeschreven documenten, familiearchieven en objecten zoals het tafelkleed van Arie den Hond, gemaakt in een Japans interneringskamp. Stof waarin een collectief geheugen is vastgelegd.

Emoties en onverwachte vondsten

Tijdens de gesprekken kwamen bijzondere verrassingen boven water, zoals:

  • Een tafellaken met getekende episodes van medegevangenen van de dagelijkse taken en gebeurtenissen
  • Een zelfgemaakte jaarkalender, elke maand getekend door een ander kampleden.
  • Poëzieboekjes, documenten, foto’s van boten – kleine objecten met groot erfgoed.
  • Een stuiver met een gat, ooit aan een ketting van dergelijke Indische munten,  die het leven redde van een gevangen genomen vader. Met die stuiver kon hij voedsel kopen.  
  • Ondeugende acties als kind, die tijdens de verplichte middag slaap uit het raam te klom om buiten op avontuur te gaan.

Maar soms ook persoonlijke ontdekkingen: zoals een geïnterviewde die een nicht bleek te zijn van de Tielman Brothers, waarbij in de film “ Anak Indie” een vlieger als eerbetoon aan de overledene (broer van geïnterviewde Connie)  die plots terugkwam herinneringen losmaakte. Daarop kwamen er dozen met “vergeten” papieren en tekeningen van Roel en Connie naar boven. Waar de kinderen en kleinkinderen ook in geïnteresseerd waren.

Herinneringen aan mooie vrolijke onbezorgde tijden en minder leuke herinneringen. De overstap naar Nederland en het nieuwe leven.

Een ruimte om te geven en te ontvangen

Vrijheid in het Hoofd nodigt uit tot reflectie. Wat betekent vrijheid werkelijk? Wie krijgt de ruimte om een verhaal te delen? En wat vraagt het om echt te luisteren?

Maar ook de vrijheid nemen  om er niet over te willen of te kunnen vertellen! Vrijheid in het hoofd om te kunnen vergeten. 

De tentoonstelling benadrukt: vrijheid is meer dan een politiek begrip. Het is de ruimte om te mogen zijn, om gehoord te worden – en om zelf te luisteren. Tussen generaties, tussen culturen, tussen mensen.